Code Verantwoordelijk Marktgedrag breidt uit in de beveiliging

In zijn inleiding greep Wim Mul terug naar het ontstaan van de Code Verantwoordelijk Marktgedrag in 2011 in de Schoonmaak- en Glazenwassersbranche. Een branche die, evenals de beveiliging, als kenmerk heeft dat zij zeer arbeidsintensief is; en als gevolg van primair op de ‘laagste (verwervings-) prijs’ verleende gunningen een grote margedruk kent die zich doorvertaalt in negatieve arbeidsvoorwaardenontwikkeling.

Mul: “Ongeacht de overeenkomsten tussen branches, is het van belang dat alle partners in de keten, doordrongen zijn van een faire, duurzame manier van zaken doen. Daarbij geldt dat uitsluitend de laagste prijs niet het belangrijkste selectiecriterium mag zijn. Aan- en uitbesteden op basis van EMVI (Economisch Meest Voordelige Inschrijving) zou leidend moeten en kunnen zijn opdat ook de kwaliteit inclusief sociale gevolgen – werkgelegenheid, arbeidsomstandigheden en -voorwaarden als ook eventuele overgang van personeel – meegewogen worden in de uiteindelijke keuze.”

Ondertekenaars van de Code omvatten alle partners in de keten: opdrachtgever, opdrachtnemers tevens werkgevers,  werknemersvertegenwoordigers en adviseurs. Mul wees op het effect van de Code voor ondertekenaars: “Je bent nu ‘verloofd’ en kan aangesproken worden op je rechten en plichten om een goede partner voor de langere termijn te zijn. Dat gebeurt vanuit een moreel appel. Het is dus geen feestje voor juristen. Met aandacht voor best practices en wanpresteerders, ook publicitair.”

Aan het woord kwamen verder twee leden van de Codekamer: de heer Lissenburg (Rijk Beveiligingsorganisatie) die opdrachtgevers vertegenwoordigt en de heer Sewgobind (Vakbond De Unie) die werknemers vertegenwoordigt.

Lissenburg: ‘Belangrijk is de samenwerking te zoeken en met elkaar te zoeken naar goede oplossingen. De juridische weg of de politiek helpt daar niet altijd bij. Het moreel appel van de Code wel: daarop moeten partijen elkaar aanspreken. Als het goed gaat maar ook als het niet goed gaat.

Sewgobind: ‘Bij de Code ligt de nadruk op gezamenlijkheid. Vakbonden krijgen via hun leden veel vragen over aanbestedingen. Het ontbreken van informatie levert onzekerheid en onrust onder beveiligers. Het is essentieel om elkaar tijdig te informeren. Als de partners daarin samen optrekken, helpt dat bij nieuwe aanbestedingen, overgang van overnemingen, contractwisselingen e.d. Sewgobind doet een appel op de opdrachtnemers en opdrachtgevers om vooral ook de vakmensen om wie het gaat (tijdig) te betrekken. Overleg is belangrijk en kan ook met de vakbonden.’

Coert de Bruin, Security Contract Manager van Schiphol Group, deelde zijn ervaringen met de omvangrijke beveiligingsaanbestedingen. Met de invoering van het nieuwe veiligheidsconcept op Schiphol in juni 2015 is nagedacht hoe de luchthaven een duurzaam veiligheidssysteem kan opzetten. De oplossing lag niet sec bij de beveiliging maar meer in een geïntegreerde aanpak waarin ook aandacht was voor gebouwen, logistiek van de passagiers, et cetera. Voor de tender van beveiligingswerk in het nieuwe concept heeft Schiphol eerst een marktverkenning gedaan. Daarna is een plan van eisen opgesteld voor beveiligingsbedrijven waarin de drie C’s (Compliance, Customers en Cost) de belangrijkste criteria vormen. In de beoordeling van de biedingen is duidelijk gesteld dat kwaliteit voor 60% bepalend was voor de uiteindelijke gunning. Ook is duidelijk de beveiligingsbedrijven als ‘partner’ bevraagd: hoe gaan jullie helpen om er op vooruit te gaan, kijkend naar kwaliteit en innovatie. Dat levert betrokkenheid en een gevoel van ‘samen doen’.

De volgende ondertekensessie voor beveiligingsbedrijven vindt plaats op 15 mei 2017 in Den Haag. Voor inschrijven klik hier.